بَابُ مَعْرِفَةِ عَلَامَاتِ اَلْإِعْرَابِ
ก่อนอื่น ก็อยากให้นักศึกษาไวยากรณ์อาหรับทุกท่านรับทราบเสียก่อนว่า ไวยาการณ์อาหรับ (اَلنَّحْوُ) มิใช่เป็นวิชาที่มีเป้าหมายหลักเพื่อเน้นสอนการ “แปล”ภาษาอาหรับให้ถูกต้อง
แต่เป็นวิชาที่สอนให้ผู้เรียน สามารถ “อ่าน” สระที่พยัญชนะตัวสุดท้ายของคำแต่ละคำในประโยค ได้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์อาหรับ
ส่วนเรื่องการแปล จะต้องอาศัยการจดจำคำศัพท์ ตลอดจนลักษณะการแปรรูปของคำศัพท์ต่างๆอันเป็นวิชาเทคนิคเฉพาะด้านอีกต่างหาก
เรื่อง “การอ่าน” สระภาษาอาหรับให้ถูกต้อง กับ “การแปล” ภาษาอาหรับ จึงไม่จำเป็นจะต้องสัมพันธ์กันเสมอไป
لِلرَّفْعِ أَرْبَعُ عَلَامَاتٍ: الضَّمَّةُ ، وَالوَاوُ، وَالْأَلِفُ، وَالنُّونُ
لِلرَّفْعِ (لِ )สำหรับ/ให้แก่, (الرَّفْعِ)การรอเฟาะ (นั้น)
الْوَاوُ พยัญชนะวาว (و)
الْأَلِفُ พยัญชนะอลิฟ(ا)
النُّونُ พยัญชนะนูน(ن)
